تحقيقات نشان داد گزنه موي سر را تقويت كرده و از ريزش آن جلوگيري مي كند.
گزنه با نام علمي « ortica dioica» گياهي است كه از دوران ماقبل تاريخ نيز وجود داشته و مردم آن زمان از آن براي تغذيه استفاده مي كردند و از خواص درماني آن نيز اطلاع داشتند.
گزنه گياهي است علفي و چندساله كه ساقه آن چهارگوش بوده و به طور قائم تا ارتفاع يك متر بالا مي رود. اين گياه در خرابه ها، باغها و نقاط مرطوب كه چهارپايان از آن عبور مي كنند به حالت خودرو مي رويد، ريشه اين گياه خزنده است و در ناحيه اي كه سبز مي شود كم كم تمام منطقه را فرامي گيرد.
جالينوس حكيم كه در قرن دوم ميلادي زندگي مي كرد از آن براي رفع سرمازدگي و بيماري دستگاه تنفسي استفاده مي كرد.
گزنه از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و براي براق شدن و جلا دادن به مو مي توان بعد از شست و شوي سر موها را با چاي گزنه ماساژ داد.
اين گياه دستگاه هاضمه را تقويت كرده و براي درمان بيماري قند مفيد است بدين منظور مي توان يك فنجان چاي گزنه را سه بار در روز استفاده كرد.
اين گياه در برطرف كردن بيماريهاي پوستي مفيد است و در درمان كم خوني موثر بوده و تعداد گلبولهاي قرمز را زياد مي كند.
گزنه عرق آور، پاك كننده اخلاط سينه، ريه و معده است و گرفتگي هاي كبدي را رفع مي كند.
اين گياه ناراحتي هاي كليه را برطرف كرده و ضماد آن در درمان دردهاي عضلاني و از بين بردن زگيل مفيد است. همچنين براي برطرف كردن درد رماتيسم، مي توان برگهاي تازه آن را روي پوست ماليد.
گزنه اگر بيش از حد استفاده شود ممكن است براي روده ها و كليه ها مضر باشد.