مقالات مجله دانش گياهپزشكي ايران

دوشنبه شانزدهم اسفند ۱۳۸۹

نوشته شده توسط Ali Darvishzadeh در ساعت 16:39

مجله دانش گياهپزشكي ايران فصلنامه داراي رتبه علمي - پژوهشي (کشاورزي) سال چهل و يكم، شماره 1، 1389 *واكنش تابعي زنبور پارازيتوييد Habrobracon hebetor (Say) (Hym.: Braconidae) به تراكم هاي مختلف لاروهاي بيد آرد Zeller Ephestia kuehniella و شب پره هندي Plodia interpunctella) Hubner) نازنين مستقيمي، سيد علي اصغر فتحي، قدير نوري قنبلاني ص 1 چکيده مشاهده متن [PDF 218KB]
	بيد آرد، Ephestia kuehniella (Zeller)، و شب پره هندي، Plodia interpunctella (Hubner)، از آفات مهم فرآورده هاي انباري دراغلب كشورهاي جهان مي باشند. در سال هاي اخير از زنبور (Say) Habrobracon hebetor به عنوان عامل كنترل بيولوژيك لاروهاي شب-پره هاي آفت در انبارهاي بادام زميني و فرآورده هاي بسته بندي شده غلات استفاده شده است. در تحقيق حاضر واكنش تابعي زنبور پارازيتوييد H. hebetor به تراكم هاي مختلف لاروهاي بيد آرد و شب پره هندي (1، 2، 4، 8، 16 و 32 لارو به ازاي هر ظرف) در شرايط آزمايشگاهي (دماي 1± 25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5±65 درصد و دوره نوري 14 ساعت روشنايي و10 ساعت تاريكي) مورد مطالعه قرارگرفت. هر كدام از تراكم هاي تعريف شده لاروهاي بيدآرد و شب پره هندي در 20 تكرار در اختيار يك عدد زنبور ماده تازه ظاهر شده پارازيتوييد قرار گرفتند. واكنش تابعي زنبور H. hebetor به لاروهاي هر دو آفت بيد آرد و شب پره هندي از نوع III تعيين شد. مقدار b و زمان دستيابي زنبور H. hebetor روي لاروهاي بيد آرد به ترتيب h-1 0327/0 و0611/1 ساعت و روي لاروهاي شب پره هندي به ترتيب h-10296/ و 045/1 ساعت محاسبه شد. مقدار b زنبور در تراكم هاي مختلف لاروهاي بيد آرد به طور معني داري بيشتر از مقدار b روي لاروهاي شب پره هندي بود؛ درصورتيكه زمان دستيابي زنبور روي لاروهاي بيد آرد و شب پره هندي اختلاف معني داري نداشت. اين نتايج نشان مي دهد كه زنبور H. hebetor لاروهاي بيد آرد را در مقايسه با لاروهاي شب پره هندي بيشتر مورد حمله قرار مي دهد. کليدواژگان: بيد آرد، شب پره هندي، واكنش تابعي، .، Habrobracon hebetor

	پايداري مخمر Pichia guilliermondii در فرمولاسيون پودري و بررسي قابليت كنترل-كنندگي فرمولاسيون ها عليه كپك آبي سيب لاچين مختارنژاد، حسن رضا اعتباريان، محمدرضا فاضلي ص 9 چکيده مشاهده متن [PDF 621KB]
	در اين مطالعه مواد حامل مختلف براي فرمولاسيون پودري Pichia guilliermondii مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. سلول هاي مخمر پس از تكثير در محيط كشت ملاس با مواد افزودني مخلوط شده و سپس به پودر تالك، كائولين، سبوس گندم و سبوس برنج اضافه شد. پايداري فرمولاسيون ها در طي دوره شش ماهه مورد بررسي قرار گرفت. در پايان دوره شش ماهه، بيشترين جمعيت سلول زنده مخمر با تعداد 1010×2/2 سلول و كمترين جمعيت سلول زنده مخمر با تعداد 107×6/7 سلول به ترتيب در فرمولاسيون هاي سبوس گندم و فرمولاسيون كائولين مشاهده شد. فرمولاسيون هاي نگهداري شده در دماي چهار درجه سانتي گراد در مقايسه با فرمولاسيون هاي نگهداري شده در 24 درجه سانتي گراد از نظر زنده ماني (Shelf-life) ماندگارتر بود. در بررسي اثر فرمولاسيون در كنترل بيماري كپك آبي سيب در شرايط انبار نتايج رضايت بخشي حاصل شد. اگر چه بين سلول هاي تازه مخمر و فرمولاسيون هاي مخمر در ميزان كنترل بيماري اختلاف معني داري وجود داشت با اين وجود فرمولاسيون ها از نظر كاهش مساحت لكه از سطح بالاي كنترل كنندگي برخوردار بودند. استفاده از فرمولاسيون سبوس برنج بيشترين كاهش را در مساحت لكه ايجاد شده توسط بيمارگر موجب گرديد. بين فرمولاسيون پودر تالك و سبوس گندم از نظر كاهش مساحت لكه اختلاف معني داري مشاهده نشد. اين دو فرمولاسيون از نظر سطح كنترل كنندگي نسبت به فرمولاسيون كائولين در سطح بالاتر و نسبت به فرمولاسيون سبوس برنج در سطح پائين تر قرار گرفت. کليدواژگان: فرمولاسيون، Pichia guilliermondii، كنترل بيولوژيك، مواد حامل، سيب

	بررسي واكنش شش رقم گوجه‏فرنگي نسبت به نماتد گره ريشهMeloidogyne javanica در شرايط گلخانه شلاله مصلحي، غلامرضا نيكنام، سعيد اهري زاد ص 19 چکيده مشاهده متن [PDF 211KB]
	واكنش چهار رقم گوجه‏فرنگي مزرعه‏اي شامل Super Strain B، Super Chief، Mobil و Royal و دو رقم گلخانه‏اي Polaris و ES 1002 F1در برابر گونه‏ Meloidogyne javanica مورد بررسي قرار گرفت. گياه‏چه‏هاي گوجه‏فرنگي در مرحله‏ پنج الي شش برگي، با دو غلظت 1000 و 2000 تخم و لارو نماتد به ازاي هر كيلوگرم خاك گلدان، مايه‏زني و تيمارهاي شاهد نيز تنها آب دريافت كردند. آزمايش بر پايه‏ طرح كاملاً تصادفي و با ده تكرار انجام گرفت. شصت روز پس از مايه‏زني، برخي صفات رشدي گياه و صفات مربوط به توليدمثل نماتد، اندازه‏گيري و جمعيت نهايي، فاكتور توليدمثلي، شاخص‏هاي گره و كيسه‏ تخم ارزيابي شدند. نتايج نهايي نشان داد كه تمام ارقام مزرعه‏اي نسبت به نماتد گره ريشه حساس بودند، با اين وجود، رقم مزرعه‏اي Super Chief بالاترين آلودگي را داشت. رقم گلخانه‏اي Polaris به عنوان رقم نسبتاً متحمل و رقم گلخانه‏اي ES 1002 F1 نيز كه نسبت به ساير ارقام، آلودگي كم‏تري داشت به عنوان رقم نسبتاً مقاوم ارزيابي گرديد. کليدواژگان: متحمل، مقاوم، صفات رشدي گياه، حساس، صفات توليدمثلي نماتد

	ويژگي هاي فنوتيپي و ژنو تيپي جدايه هاي Erwinia amylovora از ميزبان هاي مختلف در شيراز شهرزاد توكل باخدا، سيد محسن تقوي ص 29 چکيده مشاهده متن [PDF 267KB]
	از اواخر فروردين سال 1385 تا شهريور سال 1386 باغات ميوه مناطق مختلف شيراز مورد بازديد قرار گرفتند و از درختان سيب، به و گلابي داراي علايم سوختگي آتشي نمونه برداري شد. تعداد چهل وهفت جدايه باكتري با استفاده از محيط كشت هاي آگار غذايي از بافت هاي آلوده جدا و براساس آزمون هاي استاندارد باكتري شناسي به عنوان Erwinia amylovora تشخيص داده شدند. جدايه ها از نظر خصوصيات فنوتيپي، بيماري زايي، اندازه قطعات DNA تكثير شده در حضور آغازگر اختصاصي A/B در واكنش زنجيره اي پلي مراز (PCR) و تنوع نقوش حاصل از محصولات واكنش rep-PCR با سه آغازگر REP، ERIC و BOX مورد مقايسه قرار گرفتند. كليه جدايه ها گرم منفي، اكسيداز منفي، كاتالاز مثبت و بي هوازي اختياري بودند. روي محيط كشت آگار غذايي پرگنه هاي براق، گرد، محدب و كرم رنگ و روي محيط CCT پرگنه هاي آبي كم رنگ، براق با حاشيه مشخص ايجاد كردند. جدايه ها قادر به ايجاد واكنش فوق حساسيت در توتون، توليد لوان، ذوب ژلاتين، توليد استوئين و توليد مواد احياء كننده از ساكاروز بودند ولي هيچ يك از جدايه ها قادر به توليد رنگدانه فلورسنت روي محيط كشت YDC، هيدروليز توئين، هيدروليز ژلاتين، توليد لستيناز، رشد در 39 درجه سلسيوس و توليد اوره آز نبودند. اكثر جدايه ها در آزمون تصاعد گاز از گلوكز واكنش مثبت نشان دادند. در مايه زني روي نهال هاي سيب، به و گلابي علايم خشكيدگي در برگ ها و سرعصايي شدن دم برگ ها پس از سه هفته ايجاد شد و در مايه زني ميوه هاي نارس گلابي لكه هاي قهوه اي تا سياه در اطراف ناحيه مايه زني شده ايجاد گرديد. در آزمون PCR، تمام جدايه ها كه بر اساس آزمون هاي باكتري شناسي و بيماري زايي به عنوان E. amylovora تشخيص داده شده بودند با جفت آغازگر اختصاصي A/B قطعه قابل انتظار 1000 جفت بازي را توليد كردند.در واكنش rep-PCR يازده جدايه نماينده كه بر اساس آزمون هاي باكتري شناسي، بيماري زايي و واكنش زنجيره اي پلي مراز به عنوان E. amylovora تشخيص داده شده بودند قطعات متفاوتي از لحاظ اندازه توليد كردند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري داده ها نشان دهنده همگن بودن جدايه هاي اين باكتري از ميزبان هاي مختلف مي باشد. کليدواژگان: سوختگي آتشي، به، Erwinia amylovora، گلابي، سيب

	مقايسه خصوصيات بيولوژيكي و مولكولي جدايه ويروس رگه اي توتون (Tobacco streak virus) جدا شده از مزارع آفتابگردان ايران با جدايه هاي هندي و سوداني ثمين السادات حسيني فرهنگي، استفان وينتر، غلامحسين مصاحبي، مينا كوهي حبيبي، نورالدين هابيلي ص 41 چکيده مشاهده متن [PDF 860KB]
	ويروس رگه اي توتون (Tobacco streak virus) متعلق به جنس ايلارويروس (Ilarvirus) بوده و به طيف وسيعي از گياهان از جمله آفتابگردان (Helianthus annus) كه يكي از گياهان دانه روغني مهم در بسياري از كشورها مي باشد خسارت وارد مي كند. در اين تحقيق در سال 2008 دو جدايه آفتابگردان و يك جدايه باقلا به ترتيب جدا شده از مزارع ايران، هند و سودان، جمع آوري شد و برخي از خصوصيات مولكولي و بيولوژيكي آنها مورد مقايسه قرار گرفت. وزن مولكولي پروتئين پوششي سه جدايه با استفاده از روش SDS-PAGE، 9/30 كيلودالتون تعيين شد. آزمون وسترن بلات اين نتايج را تاييد كرد. در شرايط آزمايشگاهي ويروس قادر به آلوده سازي در برخي گياهان بود. دامنه ميزباني و ميزان علايم ايجاد شده توسط اين سه جدايه متفاوت بود. با استفاده از آزمون TAS-ELISA و آنتي بادي مونوكلونال TSV (AP-696 DSMZ) هيچ تنوع سرولوژيكي مشاهده نشد. براي هر جدايه يك قطعه 747 نوكلئوتيدي با پرايمر اختصاصي ناحيه CP تكثير شد. آناليز توالي نوكلئوتيدي و اسيد آمينه پروتئين پوششي اين جدايه ها نشان داد كه جدايه ايراني و جدايه سوداني با هم در يك گروه قرار مي گيرند و جدايه هندي با حدود 91% تشابه در گروه جداگانه اي قرار مي گيرد. کليدواژگان: وسترن بلات، پروتئين پوششي، TAS، ELISA و RT، PCR، ويروس رگه اي توتون، آفتابگردان

	مقايسه تاثير سه دما بر پارامترهاي زيستي و باروري كنه تارتن تركستاني Tetranychus turkestani Ugarov & Nikolski. (Prostigmata: Tetranychidae) مليحه لطيفي، پروانه آزمايش فرد، عزيز خرازي پاكدل، عليرضا صبوري، حسين اللهياري ص 51 چکيده مشاهده متن [PDF 238KB]
	كنه Tetranychus turkestani گونه اي پلي فاژ و آفت مهم بسياري از محصولات زراعي است. طي آزمايشي توانايي توليد مثل اين كنه، مدت زمان نشو و نما (تخم، مراحل رشدي پيش از بلوغ، كنه هاي بالغ)، مرگ و مير مراحل پيش از بلوغ و نرخ توليد مثل آن روي لوبيا (Kidney bean) در دماهاي 20، 25 و 30 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5±70 و دوره روشنايي 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي، در آزمايشگاه مطالعه شد. طول عمر كنه-هاي ماده بالغ و مدت زمان نشو و نماي مراحل نابالغ (از تخم تا زمان ظهور كنه هاي بالغ) در دماي 30 درجه سلسيوس كمتر از دو دماي ديگر بود (74/6 و 8/5 روز به ترتيب در دماي C°30) كه با افزايش دما كاهش مي يابند. بيشترين مرگ و مير در دماي 30 درجه سلسيوس و مربوط به مرحله استراحت اول (32/5%) و بيشترين تعداد تخم توليد شده به ازاي هر فرد ماده مربوط به دماي 20 درجه سلسيوس بود (9/131). نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm) به ترتيب 18/0، 29/0 و 36/0 روز در دماهاي 20، 25 و 30 درجه سلسيوس بود. بيشترين مقدار نرخ خالص توليد مثل (R0) (27/78) مربوط به دماي 25 درجه سلسيوس بود. طول مدت زمان يك نسل در دماي 20 درجه سلسيوس 99/23 روز، در دماي 25 درجه سلسيوس 96/14 روز و در دماي 30 درجه سلسيوس 33/9 روز بود. کليدواژگان: T. turkestani، دما، نشو و نما، جدول زيستي باروري

	مطالعه پارامترهاي دموگرافيك برگخوار مصري پنبه Spodoptera littoralis (B.) (Lep.: Noctuidae) روي غذاي مصنوعي در شرايط آزمايشگاهي هاله خداوردي، احد صحرا گرد، مسعود امير معافي، جعفر محقق نيشابوري ص 61 چکيده مشاهده متن [PDF 256KB]
	Spodoptera littoralis (Boisd.) (Lepidoptera: Noctuidae) از آفات مهم گياهان زراعي مانند پنبه، شبدر، يونجه، چغندر قند و سبزيجات به شمار مي‏رود و لاروهاي آن از 40 خانواده از گياهان مهم اغلب اقتصادي تغذيه مي كنند. جدول زندگي برگخوار مصري پنبه S. littoralis روي غذاي مصنوعي در دماي 2±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5±60 درصد و طول روشنايي 16 و تاريكي 8 ساعت مطالعه شد. داده‏هاي به دست آمده بر اساس جدول زندگي دو جنسي (نر و ماده)، مراحل رشدي- سني و با در نظر گرفتن تغييرات رشدي افراد و جنسيت آنها تجزيه و تحليل شدند. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm)، نرخ متناهي افزايش جمعيت (?)، نرخ خالص توليدمثل (R0)، نرخ ناخالص توليدمثل (GRR) و متوسط مدت زمان يك نسل (T) براي S. littoralis پرورش يافته روي غذاي مصنوعي به ترتيب 1145/0 روز1-، 1145/1 روز1-، 26/80 نتاج ماده، 4/190 تخم ماده و 44/40 روز به دست آمد. ميانگين تخم ريزي S. littoralis 25/55±76/276 تخم به ازاي هر ماده برآورد شد. نرخ ذاتي تولد (b) نرخ ذاتي مرگ (d) براي پروانه S. littoralis به ترتيب 1219/0 و 0074/0 محاسبه شد. پارامترهاي جدول زندگي بدست آمده در اين پژوهش نشان داد كه جيره مصنوعي به كار رفته در اين بررسي براي پرورش اين آفت در شرايط آزمايشگاهي مناسب است. کليدواژگان: برگخوار مصري پنبه، جدول زندگي دوجنسي، نرخ توليدمثل خالص، نرخ ذاتي افزايش جمعيت

	بررسي باروري جنسي و تعيين گروه هاي سازگاري رويشي در جدايه هاي Glomerella cingulata جدا شده از درختان مركبات استان مازندران مونا خوانساري عتيق، محمد جوان نيكخواه، اكبر خداپرست، ماريه ببري، كيوان غضنفري ص 71 چکيده مشاهده متن [PDF 258KB]
	قارچ Glomerella cingulataعامل بيماري آنتراكنوز درختان مركبات در شمال و جنوب ايران است. 67 جدايه تك اسپور شده به دست آمده از درختان مركبات استان مازندران براي اين بررسي استفاده شد. تشخيص هموتال و هتروتال بودن قارچ در اين آزمايش روي محيط اختصاصي YPSS انجام شد. براي تشخيص هموتال بودن، ابتدا جدايه ها به تنهايي روي اين محيط كشت شدند و در نور متناوب و دماي ?C21 به مدت 21-15 روز قرار گرفتند. ارزيابي ها نشان دادند كه 8/8% جدايه ها در كشت منفرد توليد پريتسيوم كردند و هموتال مي باشند و ساير جدايه ها در كشت هاي منفرد توليد پريتسيوم نكردند. در تلاقي بين جدايه ها تحت شرايط فوق، تنها براي 12 تلاقي پريتسيوم بارور توليد گرديد و 25% از جدايه ها به عنوان هتروتال تشخيص داده شدند. پريتسيوم هاي حاصل گرد با گردن دراز و ديواره صاف بودند. آسك ها به صورت مجتمع داخل پريتسيوم ها قرار گرفته و هر آسك داراي هشت آسكوسپور تك سلولي بود. از بين 67?جدايه 41 جدايه براي شناسايي گروه هاي سازگاري رويشي مورد آزمايش قرار گرفتند. جدايه ها براي به دست آمدن جهش يافتگان nit روي محيط واجد كلرات پنج درصد كشت شدند. تشخيص فنوتيپ جهش يافتگان nit به كمك محيط هاي افتراقي واجد نيتروژن انجام شد. سه جهش يافته nit 1، nit 3و nit M به ترتيب با فراواني 66%، 56% و53% شناسايي شدند. براي گروه بندي جدايه ها، تلاقي جهش يافتگان nit جدايه هاي مختلف روي محيط MM انجام شد كه ابتدا تلاقي هاي درون جدايه اي انجام شد تا جدايه هاي HSI حذف شوند كه دو جدايه خود ناسازگار بودند. در آزمايش هاي سازگاري رويشي تمامي كشت ها و تلاقي ها در دماي ?C25 و در تاريكي قرار گرفتند. در تلاقي جهش يافتگان nit جدايه هاي مختلف، به جز سه تلاقي از كل، ساير تلاقي ها نتوانستند هتروكاريون تشكيل دهند. با بررسي ها دو گروه دو عضوي به دست آمد ولي ساير جدايه ها نتوانستند در تلاقي هاي بين جدايه اي هتروكاريون تشكيل دهند، اما با اين حال نامگذاري شدند. جدايه هايي كه در آزمايش باروري جنسي توانايي تشكيل پريتسيوم را داشتند (هموتال و هتروتال) با جدايه هايي كه در بررسي گروه هاي سازگاري رويشي تشكيل هتروكاريون دادند، متفاوت بودند. در اين آزمايش اكثر جدايه ها نتوانستند در تلاقي هاي بين جدايه اي هتروكاريون تشكيل دهند و به صورت تك عضوي باقي ماندند كه بيانگر تنوع در بين جدايه ها مي باشد. عامل ايجاد تنوع را مي توان وجود چرخه جنسي و جهش دانست كه در اين تحقيق وجود باروري جنسي اثبات شد. کليدواژگان: جهش يافتگان nit، هتروتاليك، هموتاليك، هتروكاريون

	مقايسه رفتار فراخواني و برخي از ويژگي هاي زيستي، در سه جمعيت جغرافيايي متفاوت كرم گلوگاه انار، در شرايط آزمايشگاهي مهدي ضياءالديني، سيدحسين گلدانساز، احمد عاشوري، علي رضا قاسم پور ص 81 چکيده مشاهده متن [PDF 554KB]
	رفتار توليدمثلي در بيشتر شب پره ها در يك دوره زماني خاص از شبانه روز انجام مي شود و در برخي از گونه ها اين رفتارها نظير رفتار فراخواني، اختصاصي هستند. داشتن اطلاعات در زمينه ي رفتارهاي توليدمثلي پيش نياز مطالعات اكولوژي شيميايي مي باشد. در اين تحقيق، برخي از خصوصيات زيستي و رفتار فراخواني حشرات كامل كرم گلوگاه انار Ectomyelois ceratoniae (Zeller)، (Lep.: Pyralidae) براي سه جمعيت ساوه، كرمان و ارسنجان، در شرايط آزمايشگاهي (شرايط دمايي 1±29 درجه سانتي گراد، رطوبت نسبي 10±70 درصد و دوره نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي)، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه، ميانگين طول دوره رشد و نمو جنيني در سه جمعيت، به ترتيب، 7/3، 19/3 و 6/3 روز و طول دوره رشد و نمو از تخم تا خروج حشرات كامل از مرحله ي شفيرگي، براي جنس ماده جمعيت هاي ساوه، كرمان و ارسنجان، به ترتيب، 39، 4/40 و 3/41 روز و براي جنس نر، 4/37 ، 5/38 و 2/40 روز بود. روند خروج حشرات كامل از شفيره، از آخرين ساعت مرحله روشنايي آغاز مي شد و در اولين ساعت تاريكي، به اوج خود مي رسيد. نتايج رفتار فراخواني حشرات ماده باكره در هر سه جمعيت، نشان داد كه اين حشرات از اولين شب ظهور، شروع به فراخواني مي كنند. درصد فراخواني حشرات ماده صرف نظر از نوع جمعيت، در روزهاي سوم و چهارم به اوج خود رسيد و حداكثر فراخواني، در آخرين ساعت تاريكي مشاهده شد. مدت زمان فراخواني، در بين سه جمعيت، تفاوت معني‏داري نداشت، اما زمان شروع، اتمام و تعداد دوره هاي فراخواني (بوت) در جمعيت ارسنجان نسبت به دو جمعيت كرمان و ساوه، تفاوت معني‏داري داشت. به طور كلي، در كرم گلوگاه انار، مدت زمان رشد و نمو براي دو جنس نر و ماده متفاوت، بلوغ جنسي كوتاه، و وجود تفاوت در صفات مرتبط با رفتار فراخواني و ويژگي هاي زيستي، در جمعيت هاي جغرافيايي آن، با وجود يكسان بودن شرايط محيطي پرورش، و انجام آزمايش ها در شرايط مشابه، داراي پايه و اساس ژنتيكي و بر اثر انتخاب طبيعي بوده و از نسلي به نسل ديگر نيز منتقل مي شوند. اين تفاوت ها، بيانگر محدوديت جريان ژني، بين اين جمعيت ها ي كرم گلوگاه انار مي باشد. کليدواژگان: پيراليده، زيست‏شناسي، شب پره خرنوب، انار، ترشح فرومون، جمعيت جغرافيايي

	بررسي اثرات كشندگي حشره كش پيريميكارب، روغن سيتووت و مخلوط آنها روي سفيدبالك گلخانه (Trialeurodes vaporariorum) و شته سبز هلو (Myzus persicae) در شرايط گلخانه فاطمه حسيني نوه، علي اصغر پورميرزا، محمد حسن صفرعليزاده ص 95 چکيده مشاهده متن [PDF 187KB]
	ميزان حساسيت مراحل مختلف زيستي سفيد بالك گلخانه و حشره كامل شته سبز هلو در برابر حشره كش پيريميكارب با نام تجاري پريمور و روغن سيتووت به تنهايي و مخلوط با يكديگر در شرايط گلخانه مورد بررسي قرار گرفت. روش زيست سنجي مورد استفاده براي حشرات كامل سفيد بالك گلخانه روش لوله هاي شيشه اي (Glass vials) براي مراحل نا بالغ (تخم، پورگي و شفيرگي) روش غوطه ورسازي برگ (Leaf dipping) بود و براي شته سبز هلو از روش محلول پاشي (Spraying) استفاده گرديد. در مورد سفيد بالك گلخانه 50LC پيريميكارب براي حشره كامل 08/0، براي مرحله تخم 55/2 و براي مراحل پورگي و شفيرگي 98/0 گرم بر ليتر تعيين گرديد. همچنين 50LC روغن براي حشره كامل 58/2، براي مرحله تخم 31/1 و براي مراحل پورگي و شفيرگي 25/0 ميلي ليتر بر ليتر تعيين شد. در مورد شته سبز هلو مقدار 50LC پيريميكارب براي حشرات كامل 04/0 گرم بر ليتر و براي روغن سيتووت 14/0 ميلي ليتر بر ليتر برآورد گرديد. براي بررسي اثر مخلوط پيريميكارب و روغن سيتووت، 25LC هر كدام به تنهايي تعيين و با هم مخلوط گرديد. مرگ و مير ناشي از مخلوط اين دو تركيب براي حشره كامل، تخم و مراحل پورگي و شفيرگي سفيد بالك گلخانه به ترتيب 18/65، 55/65 و 85/66 درصد تعيين گرديد. اين مقدار براي حشره كامل شته سبز هلو 92/68 درصد برآورد شد. مرگ و مير ناشي از اختلاط روغن سيتووت با پيريميكارب بيشتر از درصد تلفات ناشي از 50LC اين حشره كش به تنهايي مي باشد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه روغن سيتووت روي پيريميكارب خاصيت سينرژيستي دارد. با توجه به ارزان بودن روغن سيتووت نسبت به پيريميكارب، سازگاري بيشتر با محيط زيست و همچنين اثر سينرژيستي آن بر پيريميكارب، استفاده از مخلوط 339/0 ميلي ليتر بر ليتر روغن سيتووت و 372/0 گرم بر ليتر پيريميكارب، براي كنترل همزمان آفات مذكور در گلخانه قابل توصيه مي باشد. کليدواژگان: روغن سيتووت، شته سبز هلو، پيريميكارب، اثر سينرژيستي، سفيد بالك گلخانه

	بررسي تنوع ژنتيكي برخي از جدايه هاي قارچ Macrophomina phaseolina با استفاده از نشانگر هاي مولكولي PCR-RFLP و RAPD اكرم بخشي، حسن رضا اعتباريان، حشمت اله امينيان، محسن ابراهيمي ص 103 چکيده مشاهده متن [PDF 352KB]
	پوسيدگي ذغالي با عامل Macrophomina phaseolina يكي از بيمار‎يهاي مهم اقتصادي مي‎باشد كه سبب كاهش عملكرد در گياهان زراعي و باغي مي‎شود. تعداد 33 جدايه از قارچ M. phaseolina بدست آمده از ميزبان هاي متفاوت مانند سويا، خربزه، لوبيا، نخود، كاج، كوكب‎كوهي، كيوي، پنبه و كنجد جمع آوري شدند. شدت بيماريزايي جدايه‎ها روي بذور خربزه در شرايط آزمايشگاه ارزيابي شد. جهت بررسي تنوع ژنتيكي جدايه ها از نشانگرهاي مولكولي RAPD و PCR-RFLP استفاده شد. تكثير نواحي ITS با استفاده از آغازگر هاي ITS5 و LR5 تنها يك قطعه DNA 1600 جفت بازي را توليد كرد. نتايج نشان داد كه با كاربرد نشانگر‎هاي RAPD تنوع ژنتيكي بين جدايه‎ها وجود دارد. داده هاي RAPD بر اساس پنج آغازگر تصادفي در 16 جدايه، درجه بالايي از چندشكلي را در جدايه هاي مختلف نشان دادند. دندروگرام به روش UPGMA كه با داده‎هاي RAPD رسم شد، نه گروه در سطح شباهت 70 درصد ايجاد كرد. جدايه هاي كه از مناطق مشابه بودند تمايل به گروه‎هاي نزديك را داشته كه نشان دادند كه از نظر ژنتيكي به هم مرتبط اند. کليدواژگان: پوسيدگي ذغالي، ژنوم، نواحي ITS، تنوع زيستي

	مطالعه جنبه هايي از زيست شناسي قارچMonilinia laxa ، عامل بيماري پوسيدگي قهوه اي گيلاس در استان گيلان سيد عبداله هاشمي باباحيدري، سيد اكبر خداپرست، ضياء الدين بني هاشمي ص 113 چکيده مشاهده متن [PDF 146KB]
	به منظور بررسي منبع اوليه آلوده كننده، توليد آپوتسيوم و نحوه زمستانگذراني قارچ Monilinia laxa، عامل اصلي پوسيدگي قهوه اي گيلاس در استان گيلان اين پژوهش در سال‏هاي 85-1384 انجام شد. تشكيل يا عدم تشكيل شكل جنسي قارچ عامل بيماري در شرايط طبيعي باغ، آزمايشگاه و كرت هاي آزمايشي در مزرعه بررسي گرديد. ميوه هاي گيلاس موميايي شده و استرومايي شده در شرايط طبيعي باغ، كرت هاي آزمايشي و شرايط آزمايشگاهي آپوتسيوم توليد نكردند ولي پس از زمستان گذراني ميوه هاي موميايي شده باقيمانده روي درخت، در سطح خود توليد اسپورودوكيوم هاي فراوان نمودند و كنيديوم هاي حاصل از آن نيز داراي قدرت جوانه زني بودند. گيلاس هاي موميايي شده در سطح باغ پوسيده شده و در فصل زراعي بعد فقط هسته آنها باقي ماند و هيچگونه اسپورودوكيوم و آپوتسيوم در سطح آنها تشكيل نگرديد. در بررسي سر شاخه ها و شانكر ها، طي بهار و ماههاي اسفند 1384 و فروردين 1385 توليد كنيديوم مشاهده نگرديد. قارچ Monilinia laxa تنها در يك مورد از روي سر شاخه هلو در شرايط طبيعي و يك مورد از روي جوانه گيلاس در شرايط آزمايشگاهي به دست آمد، بنابراين به نظر مي رسد فرم غير جنسي تشكيل شده روي ميوه هاي موميايي باقيمانده روي درخت از سال قبل، عامل اصلي زمستان گذراني و انتشار اين بيمارگر باشد. اگرچه امكان زمستان گذراني قارچ در شانكر سرشاخه ها منتفي نيست. کليدواژگان: آپوتسيوم، زمستان گذراني، موميايي شدن، Monilia، منبع اوليه آلوده كننده

	بررسي ويژگي هاي زيستي و پارامترهاي جدول زندگي باروري سن سبز پسته Acrosternum heegeri (Hemiptera: Pentatomidae) فائزه باقري، وحيد وحيد حسيني نوه، خليل طالبي جهرمي، مهديه بي غم ص 119 چکيده مشاهده متن [PDF 171KB]
	سن سبز پسته،Fieber Acrosternum heegeri، يكي آفات مهم و كليدي پسته در ايران مي‏باشد. اين آفت با تغذيه از ميوه پسته و انتقال قارچ عامل بيماري ماسو Nematospora coryli (Peglion) هرساله خسارت قابل توجهي به محصول پسته وارد مي كند. از آنجا كه انجام هرگونه اقدام مديريتي براي كنترل هرگونه آفتي مستلزم داشتن شناخت از ويژگي هاي زيستي و پارامتر هاي جدول زندگي آن آفت است، براي بررسي اين ويژگي ها جمعيتي از اين حشره از باغات پسته شهرستان رفسنجان جمع آوري شد و در آزمايشگاه بررسي گرديد. پرورش حشرات در شرايط دمايي 1±25 درجه سانتي‏گراد، رطوبت 10±55 درصد و دوره نوري 16:8 (تاريكي: روشنايي) روي مغز تازه پسته انجام گرفت. نتايج اين بررسي نشان داد كه طول دوره جنيني و هر يك از مراحل پورگي يك و دو به ترتيب 51/0±05/11، 03/0±91/3 و 06/0±091/4 روز بود. طول دوره مراحل پورگي سه، چهار، پنج و طول عمر حشره كامل ماده به ترتيب 21/0±57/5، 17/0±08/5، 15/0±21/8 و 43/3±02/47 روز و طول دوره مراحل پورگي سه، چهار، پنج و طول عمر حشره كامل نر نيز به ترتيب 23/0±03/4، 23/0±03/5، 23/0±16/8 و 12/5±77/31 روز بدست آمد. آزمون t نشان داد كه بين طول دوره پوره هاي سن سوم حشرات نر و ماده (01/0p<) و طول عمر حشرات كامل نر و ماده (01/0p<) اختلاف معني‏دار وجود دارد. نرخ خالص توليدمثل (R0) برابر با 75/1±87/7 ماده در هر نسل، نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm) برابر با 004/0± 033/0 ماده به ازاي هر ماده در روز، مدت زمان نسل (T) برابر با77/1±43/63 روز، مدت زمان دو برابر شدن جمعيت (DT) برابر با 58/2± 76/20 روز و نرخ متناهي افزايش جمعيت (?) برابر با004/0± 034/1 ماده به ازاي هر ماده در روز بدست آمد. کليدواژگان: روش جك نايف، Acrosternum heegeri، سن سبز، جدول زندگي، پسته

	مقاومت تقاطعي كنه دو لكه اي Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae). به آبامكتين و اسانس روغني رزماري نرگس معماري زاده، محمد قدمياري، رضا حسن ساجدي، جلال جلالي سندي ص 125 چکيده مشاهده متن [PDF 400KB]
	در اين تحقيق سميت تدخيني اسانس روغني رزماري روي جمعيت هاي مقاوم و حساس به آبامكتين كنه دو لكه اي Tetranychus urticae Koch در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سميت تدخيني اسانس رزماري روي جمعيت حساس 06/3 برابر جمعيت مقاوم است. بنابراين مقاومت تقاطعي كمي بين آبامكتين و بخار اسانس رزماري در جمعيت مقاوم وجود دارد. همچنين در اين تحقيق اثرات LC50 اسانس رزماري روي آنزيم-هاي سم زدا در دوره هاي تيمار 24 و 48 ساعت روي هر دو جمعيت مورد بررسي قرار گرفت. اندازه گيري فعاليت استراز نشان داد كه فعاليت آنزيم جمعيت مقاوم در دوره تيمار 24 ساعت كاهش نيافت اما در دوره تيمار 48 ساعت در مقايسه با دوره تيمار 24 ساعت و گروه كنترل به طور معني داري كاهش يافت. در مورد جمعيت حساس، ميزان فعاليت اين آنزيم در تيمار 24 ساعت نسبت به شاهد كاهش معني دار و اين ميزان در تيمار 48 ساعت در مقايسه با تيمار 24 ساعت به طور معني داري افزايش نشان داد. نتايج تجزيه واريانس داده هاي مربوط به فعاليت آنزيم هاي گلوتاتيون اس- ترنسفراز نشان داد كه فعاليت اين آنزيم ها تحت تاثير تيمار 24 و 48 ساعتي اسانس رزماري قرار نمي گيرد. در مورد ميزان مونواكسيژنازهاي جمعيت هاي حساس، بين تيمارها و شاهد اختلاف معني داري مشاهده نشد، در حالي كه ميزان اين آنزيم در جمعيت مقاوم، با گذشت زمان به طور معني داري كاهش يافته است. کليدواژگان: اسانس رزماري، Tetranychus urticae Koch، مونواكسيژنازها، مقاومت به آبامكتين، گلوتاتيون اس –ترنسفراز، استرازها

	مطالعه وضعيت باروري جنسي وتعيين فراواني آلل هاي تيپ آميزشي در جمعيت هاي آميزشي A و D از گونه مركب Gibberella fujikuroi بدست آمده از برنج و ذرت به كمك PCR الهام محمديان، محمد جوان نيكخواه، سيد محمود اخوت، كيوان غضنفري ص 135 چکيده مشاهده متن [PDF 240KB]
	به منظور بررسي وضعيت باروري جنسي و تيپ آميزشي گونه هاي Gibberella moniliformis و G. intermedia، عوامل پوسيدگي طوقه يا باكانه برنج و پوسيدگي خوشه و ساقه ذرت از گونه مركب G. fujikuroi به كمك واكنش زنجيره اي پليمراز، از 128 جدايه تك اسپور بدست آمده از مزارع برنج استان هاي گيلان و مازندران و مزارع ذرت استان هاي مختلف ايران شامل 16 جدايه G. moniliformis از برنج و 54 جدايه از ذرت، 28 جدايه G. intermedia از برنج و 30 جدايه از ذرت استفاده شد. از بين اين جدايه ها 30 جدايه G. intermedia از ذرت، 12 جدايه از برنج و پنج جدايه G. moniliformis از برنج در مطالعه وضعيت باروري جنسي به كمك جدايه هاي آزمايشگر استاندارد روي محيط غذايي هويج آگار استفاده گرديد. جهت تعيين تيپ آميزشي و وضعيت باروري جدايه ها از روش multiplex PCR و دو جفت آغازگر اختصاصي به نام هاي GFmat1a،GFmat1b و Gfmat2c، Gfmat2d استفاده شد و وجود و فراواني هريك از ايديومورف هاي تيپ آميزشي در تمام جدايه ها رديابي و تعيين گرديد. از مجموع 68 جدايه G. moniliformis از برنج و ذرت، 47 جدايه (69 درصد) متعلق به MAT-1 و 21 جدايه (31 درصد) متعلق به MAT-2 بودند. از مجموع 53 جدايه G. intermedia از برنج و ذرت، 33 جدايه (62 درصد) متعلق به تيپ آميزشي MAT-1 و 20 جدايه (38 درصد) متعلق به تيپ آميزشي MAT-2 بودند. از 42 جدايه G. intermedia حاصل از برنج و ذرت كه در تلاقي با جدايه هاي استاندارد استفاده گرديدند، 26 جدايه (62 درصد) داراي تيپ آميزشي MAT-1 و 16 جدايه (38 درصد) داراي تيپ آميزشي MAT-2 بودند. نتايج حاصل از تلاقي جدايه هاي مورد مطالعه با جدايه هاي استاندارد با نتايج حاصل از واكنش زنجيره اي پليمراز مشابه بود. همچنين جدايه هاي مزرعه اي داراي تيپ آميزشي مخالف (سازگار) با يكديگر تلاقي داده شدند و پريتسيومي مشاهده نشد كه نشان دهنده نربارور بودن جدايه ها مي باشد. براي بروز نوتركيبي جنسي و تنوع ژنتيكي درون يك جمعيت وجود هر دو آلل از تيپ هاي آميزشي مختلف با فراواني مناسب و اينكه حداقل يكي از دو والد ماده بارور يا هرمافروديت باشد، ضروري مي باشد. در اين تحقيق، هر دو تيپ آميزشي در جمعيت هر دو گونه قارچ شناسايي شدند كه البته فراواني تيپ آميزشي MAT-1 نسبتا بيشتر بود ولي با توجه به كم بودن افراد ماده بارور در جمعيت، بروز تنوع ژنتيكي در جمعيت قارچ هاي G. moniliformis و G. intermedia بدست آمده از برنج و ذرت مي تواند از طريق مكانيسم هاي ديگر تغييرپذيري باشد. کليدواژگان: پوسيدگي خوشه، پوسيدگي طوقه برنج، آلل هاي تيپ آميزشي، ساقه ذرت

	واكنش تابعي حشرات كامل نر و ماده كفشدوزك Hippodamia variegata Goeze (Col.: Coccinellidae) . روي شته سياه باقلا رويا فرهادي، حسين اللهياري، پروانه آزمايش فرد، سميه فتاح الحسيني، سميرا حيدري ص 143 چکيده مشاهده متن [PDF 205KB]
	كفشدوزك‏ها با فعاليت شكارگري خود نقش مهمي در كنترل طبيعي شته ها دارند. كفشدوزك Hippodamia variegata Goeze گونه اي با پراكنش جهاني است كه در ايران نيز به وفور يافت مي شود. يكي از معيارهايي كه در بررسي كارايي شكارگران مورد استفاده قرار مي گيرد، واكنش آنها به تغيير تراكم ميزبان (واكنش تابعي) است. واكنش تابعي حشرات كامل نر و ماده اين كفشدوزك در شرايط آزمايشگاهي (دما C?1± 23، رطوبت %10±70 و دوره نوري 16:8 L:D) روي شته سياه باقلا مورد بررسي قرار گرفت. براي گرفتن نتايج دقيق تر از شته هاي همسن استفاده شد. آزمايش درون پتري و روي برگ باقلا به مدت 24 ساعت و در 15 تا 20 تكرار انجام شد. بعد از 24 ساعت تعداد شته هاي خورده شده شمارش شد. نتايج نشان داد كه واكنش تابعي حشرات كامل نر و ماده كفشدوزك H. variegata نسبت به تراكم هاي مختلف شته سياه باقلا (حشرات كامل نر تراكم هاي 2، 4، 8، 16، 32، 45، 60 و حشرات كامل ماده تراكم هاي 2، 4، 8، 16، 40، 60، 80، 100) از نوع دوم مي باشد. براي تعيين پارامترهاي قدرت جستجو (a) و زمان دستيابي به ميزبان (Th) از معادله راجرز استفاده شد. پارامتر هاي اشاره شده به ترتيب براي حشرات كامل نر 1589/0 و 1945/1 ساعت و براي حشرات كامل ماده 0926/0 و 4098/0 ساعت برآورد گرديد. با استفاده از يك معادله تركيبي واكنش هاي تابعي مورد مقايسه قرار گرفت و مشخص شد زمان دستيابي در دو جنس داراي تفاوت معني دار مي باشد. بر اين اساس حشرات ماده و نر به ترتيب قادرند 6/58 و 1/20 شته را در هر روز از بين ببرند. بنابراين به نظر مي رسد كه نقش حشرات ماده اين كفشدوزك در كنترل جمعيت شته سياه باقلا بيش از دو برابر نرهاست. کليدواژگان: واكنش تابعي، Hippodamia variegata، قدرت جستجو، زمان دستيابي، Aphis fabae

	بررسي اثر فرمولاسيون هاي پودري جدايهBacillus subtilis M36 در كنترل Fusarium solani f. sp. phaseoli عامل پوسيدگي ريشه لوبيا پريسا ميرزائي قمي، حميدرضا زماني زاده، روح اله صابري ريسه، محمدرضا لك ص 151 چکيده مشاهده متن [PDF 318KB]
	در اين بررسي توان آنتاگونيستي 194 جدايه باكتريايي گرم مثبت جداسازي شده از مزارع لوبياي استان مركزي و 41 جدايه آنتاگونيست Bacillus subtilis متعلق به كلكسيون گروه پژوهشي كنترل بيولوژيكي بيماري هاي گياهي دانشگاه تهران، بر اساس ناحيه بازدارندگي از رشد قارچ بيمارگر Fusarium solani f. sp. phaseoli در آزمون سه نقطه اي بررسي شد و در نهايت هشت جدايه برتر B. subtilis جهت آزمايش هاي گلخانه اي مقدماتي انتخاب شدند. نتايج نشان داد كه جدايه آنتاگونيست B. subtilis M36 جدا شده از مزارع لوبياي استان مركزي بيشترين اثر را در كاهش بيماري پوسيدگي فوزاريومي ريشه لوبيا داشت. پس از بررسي اثر 9 فرمولاسيون ساخته شده پودر تالك جدايه مذكور در شرايط گلخانه معلوم شد، فرمولاسيون تهيه شده در محيط كشت M1 به همراه چسباننده صمغ عربي با 42/68% كنترل، در كاهش بيماري بهترين اثر را داشت و حتي از دو قارچكش رورال تي اس و تريكوميكس اچ وي به ترتيب با 14/56% و 38/54% كنترل در كاهش پژمردگي ريشه لوبيا مؤثرتر بود. بررسي جمعيت جدايه آنتاگونيست مذكور به صورت فرمولاسيون هاي پودر تالك طي دوره نگهداري 150 روزه در دماهاي 4 و 25 درجه سلسيوس كاهش نشان داد و شدت كاهش در 25 درجه سلسيوس بيشتر بود. ماندگاري فرمولاسيون تهيه شده در محيط كشت M1با چسباننده صمغ عربي در دماي °C4، طي دوره نگهداري از بقيه فرمولاسيون ها بيشتر بود. نوع محيط كشت بر جمعيت و بقاء باكتري تاثير قابل توجهي گذاشت و محيط كشت M1 بيشترين اثر را داشت. کليدواژگان: فرمولاسيون، لوبيا، Bacillus subtilis، كنترل بيولوژيك، : Fusarium solani f. sp. phaseoli

تغييرات جمعيت شته هاي كلزا، زيست شناسي گونه شته خردل Lipaphis erysimi Kalt. و كارآيي دشمنان طبيعي آن در مزارع كلزاي خوزستان
يداله خواجه زاده، سيد حسن ملكشي، علي اكبر كيهانيان ص 165

چکيده

مشاهده متن [PDF 426KB]

حشرات از منظر گیاهپزشکی

حشرات از منظر گیاهپزشکی

حشرات از منظر گیاهپزشکی